Het verhaal van Nienke
Ik ben altijd al een beetje mollig kind geweest, nooit heel slank. Op de basisschool werd ik gepest en dat heeft niet geholpen. Ik wilde zo graag afvallen en het liefst onmogelijk snel. 7 kilo per week ofzo. En als het me niet snel genoeg ging dan gooide ik vrij snel de handdoek in de ring.
Ik heb werkelijk alles wel gehad: prodimed, weight watchers, camebridge (1:1 diet), atkins, shakes van het Kruidvat of modifast… noem maar op!! Het enige wat me dat gebracht heeft is een lichtere portemonnee en heel veel extra kilo’s.
Ik hanteerde een beetje het ‘alles of niets’ principe: of heel streng, of eten wat ik kan. Het meest comfortabele gevoel was het weekend voor de welbekende maandag dat ik weer ging beginnen: alles eten wat straks niet meer mag!! Dus dat deed ik. Veel te veel! En dan kwam de maandag, crash dieet, dat hield ik een paar dagen vol en dan gebeurde hetzelfde als de week daarvoor. Ik kreeg het niet op de rit. Het lukte gewoon niet. Daar baalde ik dan van en dat loste ik op door lekker te gaan eten. Dan voelde ik me op dat moment even heel lekker.
Op dat moment… maar daarna voelde ik me vreselijk! ‘Ok maandag ga ik weer beginnen, nu nog even eten wat ik kan.‘ En zo bleef ik maar in die cirkel hangen. Jaren lang.
Er moest echt iets gaan veranderen
Ik zag op facebook steeds meer resultaten voorbijkomen van mensen die koolhydraatarm aten, dus via sociale media werd mijn interesse gewekt. Ik wilde in de ochtend kleding uit mijn kast pakken, aantrekken en met mijn gezin ontbijten. Dat lijkt heel normaal. Maar ik stond een uur gefrustreerd voor mijn kleding kast, omdat niets kon vinden wat me goed paste of leuk stond. ‘Nee, te strak’, weer wat anders kiezen. En uiteindelijk kwam ik gefrustreerd beneden en was ik nog steeds niet tevreden.
De belangrijkste reden om te starten met koolhydraat arm eten waren voor mij de mooie resultaten die ik zag bij anderen en het feit dat ik weer met mijn kinderen wilde kunnen spelen. Mij ‘normaal’ voelen. (maar ja, wat is normaal…)
Ik ging nadenken over een gastric bypass. Want ik was zo zwaar dat ik daarvoor in aanmerking kwam. Dat was een eyeopener. Echt alle respect voor mensen die die stap nemen, heel dapper! Maar voor mij was het toch een stap te ver.
Ik gunde mezelf nog 1 kans, nog 1 poging.
Hoe ik ben begonnen
Ik heb me goed ingelezen in een leefstijl die ik nog niet eerder geprobeerd had. In het begin vond ik het best een puzzel en was ik sceptisch, maar nu! Het is een tweede natuur geworden en het resultaat is er ook naar! In het begin moest ik echt goed kijken, etiketten leren lezen, menu’s maken, echt goed nadenken over wat ik at.
Ik ben ook iemand die alles telt, tot op de gram. Dat is absoluut geen advies! Want er zijn ook mensen die niets tellen en daar ook prima mee afvallen. Maar het tellen geeft mij houvast. Ik heb dan grip op wat ik eet en weet zeker dat ik goed zit.
Mijn invulling aan deze levensstijl
Ik pas ook intermittend fasting toe. Dat doe ik omdat ik in de ochtend toch altijd heel druk ben met 3 kleine kinderen en dus makkelijk mijn ontbijt over kan slaan. Dat zorgt ervoor dat ik al mijn waardes (macro’s) kan gebruiken voor mijn lunch en avondeten en dus echt goed gevulde maaltijden heb. Houdt niet in dat dat de manier is, maar IF is wel mijn manier.
Mijn eerste maaltijd:
Ik eet rond 13.00 uur mijn eerste maaltijd en vaak is dat een vers gemaakte soep. Een gebonden groente soep, mosterd soep, courgette soep of tomaten soep. Soms als ik wat tijd heb in het weekend maak ik een grote portie en vries het per portie (in een zakje) in, dan kan ik op drukke dagen gemakkelijk wat uit de vriezer pakken voor mee naar het werk oid. Of ik maak een gebakken eitje of gevulde komkommer of een mozzarella wrap. Dat vind ik de makkelijkste lunches. De laatste week heb ik ook de chiapudding ontdekt.
Ik eet rond 13.00 uur mijn eerste maaltijd en vaak is dat een vers gemaakte soep. Een gebonden groente soep, mosterd soep, courgette soep of tomaten soep. Soms als ik wat tijd heb in het weekend maak ik een grote portie en vries het per portie (in een zakje) in, dan kan ik op drukke dagen gemakkelijk wat uit de vriezer pakken voor mee naar het werk oid. Of ik maak een gebakken eitje of gevulde komkommer of een mozzarella wrap. Dat vind ik de makkelijkste lunches. De laatste week heb ik ook de chiapudding ontdekt.
Een tussendoortje:
Dan rond half 4 een tussendoortje. Dat kan een zelf gemaakt koekje zijn of een eierkoek uit het boek, een stukje zelfgemaakte fudge of kh arme ontbijtkoek uit het boek van Xandra. Ik heb vele boeken, maar deze boeken gebruik ik echt dagelijks!
Dan rond half 4 een tussendoortje. Dat kan een zelf gemaakt koekje zijn of een eierkoek uit het boek, een stukje zelfgemaakte fudge of kh arme ontbijtkoek uit het boek van Xandra. Ik heb vele boeken, maar deze boeken gebruik ik echt dagelijks!
Het avondeten:
Mijn avondeten is heel gevarieerd. Soms een ovenschotel, of kh arme mac&cheese, een zelfgemaakte bagel met wat zalm en avocado. In het weekend bijvoorbeeld pizza van fathead deeg of een soepje met een knoflookbroodje, zelfgemaakt pitabroodje met shoarma. De afgelopen weken maak ik minstens 2 maal iets uit het wereldgerechten boek. Zeer smaakvol.
Een avondsnack:
Dan rond 20.00 uur nog een tussendoortje; wat knabbelspek, stukjes komkommer met een dipje, stukje blauwe bessen cake, stukje kaas of een gekookt eitje. En 1 keer in de zoveel tijd maak ik een lekkere koolhydraatarme taart die ik kan invriezen en neem ik daar een stukje van.
Wat deze manier van eten met mij doet
Koolhydraat arm eten werk voor mij omdat ik er meer energie van krijg.
Creatief zijn met het eten vind ik heerlijk, af en toe een misstap maken is niet erg, smaakvol eten, trots zijn op een blauwe bessen cake die goed gelukt is en nu ook alle complimenten die ik krijg… het past mij gewoon goed.
Daarnaast was mijn bloeddruk veel te hoog. Zo hoog dat ik er spontane bloedneuzen van kreeg die niet te stoppen waren. Best angstig! Nu is mijn bloeddruk genormaliseerd, mijn rugpijn is met 60% verminderd en ik voel me vol energie en lekker in mijn vel.
Snoepjes en koekjes zijn lekker, maar niets smaakt zo lekker als afvallen! (Beetje cheesy misschien, maar het is wel waar).
Hoe ik omga met uitdagingen
Het was/is voor mij wel een beetje een uitdaging om het eten te combineren met mijn gezin en mijn werk. Ik werk onregelmatig als verpleegkundige. Wij hebben 3 kleine kinderen (7, 4 en 2) en die zijn kieskeurig. Als ik weet dat ik drukke volle dagen heb, dan zorg ik dat mijn eten klaar staat om zo de oven in te schuiven. Dat maak ik dan een dag van te voren als ik wat meer tijd heb.
Mij man en kinderen eten soms mee, maar soms ook niet. Dus ik zorg ik ervoor dat ik altijd een portie eten in de vriezer heb voor mezelf voor als zij een stamppot eten oid. Ik weet namelijk van mezelf dat dat ook een valkuil is: het is laat, ik heb honger, drukke dag gehad. Nou, gewoon maar even makkelijk hoor! Hop, en daar ging weer een bordje patat… Nu heb ik die dagen ook echt wel, maar pak ik dus wat uit de vriezer en heb ik heerlijk koolhydraat arm eten op tafel staan waar ik ook oprecht naar uit kan kijken. Want alles is vers gemaakt, ik heb het zelf gemaakt en er komt geen potje meer aan te pas!
Mijn resultaten tot dusver
Inmiddels ben ik 43 kilo afgevallen. Nog 12 kilo en dan heb ik mijn streefgewicht bereikt!
Ik ben begonnen toen mijn dochter ongeveer 9 maanden oud was, ik denk dat ik nu ruim een jaar bezig ben. En ook ik maak wel eens een misstap! En ook ik sta echt wel eens stil. Op het moment dat ik dit schrijf sta ik zelfs al weken stil. Maar mijn kunst is om mezelf daardoor niet meer uit het veld te laten slaan zoals in voorgaande jaren. Nee, de rust bewaren en doorgaan waar ik mee bezig was. Dan komt het echt goed!
De toekomst
Ik weet nog niet zeker of ik zo wil blijven eten of dat ik toch weer wat koolhydraten aan mijn dieet ga toevoegen als ik eenmaal mijn streefgewicht bereikt heb. Daar ben ik gewoon nog niet over uit. Ondanks dat het dieet me goed past, kost het me wel soms wel energie om goed te blijven kijken wat ik eet. Maar voorlopig ga ik nog door op deze wijze.
Mijn tips
Ik heb aan de koolhydraatarme leefstijl mijn eigen draai gegeven en dit zijn een aantal tips die mij in het dagelijks leven helpen;
Laat je niet ontmoedigen door reacties op Facebook.
FB is een mooi medium waar ik veel kan halen zoals ik als schreef maar het heeft absoluut een keerzijde. Ik zie heel veel scherpe en ronduit onaardige reacties op hele normale vragen.
FB is een mooi medium waar ik veel kan halen zoals ik als schreef maar het heeft absoluut een keerzijde. Ik zie heel veel scherpe en ronduit onaardige reacties op hele normale vragen.
Er heerst bij veel mensen een soort ‘regel’ dat je bij koolhydraat arm of ‘keto’ geen producten mag gebruiken waarvan het koolhydraat gehalte bij 100 gram product niet hoger mag zijn dan 5 gram kh. Als er dan wel eens wordt gevraagd; ‘mag ik dit product eten’ en het heeft bijvoorbeeld 6 kh per 100 gram, nou dan zijn de reacties niet mild.
‘Lees je eens in!!’
‘Nee! Veel te hoog in kh!’
‘Weer zo’n vraag! Dit mag niet!’
‘Oei’ denk ik dan…. Dat kan heftig zijn hoor! Mensen geven dat ook aan, dat het heftig is en de groep gaan verlaten. Zonde. Mijn tip is om daar lekker je eigen weg in te gaan. Ik eet bijvoorbeeld wel eens een kant en klare wrap. Die zijn kh arm maar wel 7 kh per 100 gram. Als het een keer in mijn dagtotaal past, dan geniet ik er lekker van. En je ziet het, ook ik val daar gewoon mee af. Maar ik gebruik er zo weing van dat het best wel eens een keer mag. Niet altijd!! Ik let wel op de 5kh/100 gram. Maar ik hou me er niet heel strikt aan.
Tip van Xandra: de ‘5 gram regel’ is een heel hardnekkig iets wat helaas bij veel mensen maar terug blijft komen… zo zwart/wit is het alleen niet. Er zijn producten die hoger zijn in koolhydraten maar die toch erg geschikt zijn (denk bijvoorbeeld aan kruiden en specerijen), maar er zijn ook producten die lager zijn in koolhydraten die eigenlijk niet passend zijn omdat die een groter effect hebben op de bloedsuikerspiegel. Onderaan dit verhaal van Nienke vind je een aantal handige links die meer informatie geven over onderwerpen in Nienke haar verhaal. 😉
Mealpreppen:
Als je weet dat je een drukke dag voor de boeg hebt, zorg dan dat je koolhydraatarme eten klaar staat. Dat voorkomt de valkuil van ‘ik weet het even niet meer dus ik pak wat makkelijks zoals een boterham.‘
Als je weet dat je een drukke dag voor de boeg hebt, zorg dan dat je koolhydraatarme eten klaar staat. Dat voorkomt de valkuil van ‘ik weet het even niet meer dus ik pak wat makkelijks zoals een boterham.‘
Ik maak met mijn man op zaterdag altijd een week menu. Dat overleggen we samen zo sta ik met de drukte van mijn werk en mijn gezin qua eten niet voor verrassingen.
De weegschaal:
Sommigen mensen gaan wekelijks of zelfs dagelijks op de weegschaal. Dat deed ik ook maar ik merkte dat ik ontmoedigd raakte als er voor mijn idee te weinig af was.
Sommigen mensen gaan wekelijks of zelfs dagelijks op de weegschaal. Dat deed ik ook maar ik merkte dat ik ontmoedigd raakte als er voor mijn idee te weinig af was.
Ik ga nu 1 keer per maand op de weegschaal. Dan is er namelijk altijd wel wat af! En dat werkt voor mij enorm motiverend. Als ik aan mezelf voel dat het goed is gegaan dan ben ik net een kind op Sinterklaas ochtend als ik op de weegschaal mag. De weegschaal is nu niet meer mijn vijand maar mijn buddy!!
Daarnaast maak ik mijn gewichtsverlies tastbaar. Ik hou ervan om creatief bezig te zijn en wilde mijn gewichtsverlies wat duidelijker maken voor mijzelf. Ik heb 60 blanco kralen (of ballen eigenlijk) gekocht en voor elke kilo die ik afgevallen ben, schilder ik een bal. Ze passen net in mijn hand qua grootte. Ik heb samen met de kinderen een touw gemaakt en dat touw hangt aan een katrol om de kamer. 3 stuks. En daar hangen mijn gekleurde ballen aan! Het worden er steeds meer. Mensen die niet weten waar het voor is vinden het heel leuk en decoratief staan in huis. Maar ik en mijn naasten weten wel beter!! Als ik eens een rotdag heb, dan kijk ik naar ‘mijn ballen’ en dan denk ik ‘oh ja! Daar doe ik het voor en het gaat zo goed!!’
Ik hoop dat ik door het delen van mijn verhaal anderen kan inspireren, motiveren en mogelijk ook een hart onder de riem kan steken als het even tegenzit.
Nienke Hartemink-Boogaard