Het verhaal van onze unieke band als broers en zussen
Een kijkje in de speciale band en connectie die ik met mijn broers en zusje deel.
Welkom bij ons inspirerende verhaal van een buitengewoon sterke broers en zussen band, ondanks ons aanzienlijke leeftijdsverschil (er zit 16 jaar tussen de jongste en de oudste). Wij nemen je graag mee op een reis door ons verleden, ons heden en de bijzondere dynamiek die ons als gezin kenmerkt.
Ondanks het leeftijdsverschil hebben wij, als vier broers en zussen, een band gesmeed die werkelijk uniek is. Onze connectie is gebaseerd op gedeelde ervaringen, diepe wederzijdse liefde en een schat aan herinneringen die we door de jaren heen hebben opgebouwd.
Onze band begon in onze jeugd, en we hebben samen de onvergetelijke momenten van opgroeien ervaren. Als oudere broer of zus namen we de rol van gids op ons, terwijl de jongere generatie ons inspireerde met hun jeugdige energie en frisse perspectief. Zo hebben wij de 2 “kleintjes” meegenomen naar Euro Disney, mochten ze toen ze wat ouder waren aanhaken bij feestjes en mee naar de kroeg en gingen ze ook met ons en onze vriendengroep mee op wintersport. Maar los van de leuke dingen waren we er ook altijd voor hun om ze bij te staan bij problemen die ze tegenkwamen. Ze stonden er nooit alleen voor, en wij ook niet trouwens, want we hadden altijd elkaar. En zelfs toen Monica en Ramon nog klein waren deelden wij met hun ook onze moeilijke ervaringen, waar ze ondanks hun jonge leeftijd al zo veel steun boden in de vorm van een knuffel en begrip. Doordat wij dit deden leerden hun ook al vroeg dat je met alles altijd bij elkaar terecht kon, en dat jezelf openstellen en je kwetsbaarheid laten zien veilig was en juist de basis neerzette voor een onverwoestbare en geweldige onderlinge band.
Toen ze nog erg jong waren vervulden mijn oudere broer Louis en ik ook een deel van een soort van ouderrol, wij pasten namelijk zeer regelmatig op en brachten we ze vaak naar bed. Ook als onze ouders wel thuis waren bekommerden wij ons vaak over Monica en Ramon en hielpen we mee in de zorg voor hun. Niet omdat dit moest hoor, maar gewoon omdat het kon. 😉 Maar ook deden we toen al leuke oude broer en zus dingen met ze. Zo maakten we ze regelmatig wakker rond een uur of 04.00, als wij in het weekend terug kwamen van een avondje stappen. Louis en ik hadden namelijk het ritueel dat we dan nog even samen een hapje gingen eten, meestal betekende dit dat de frituurpan aan ging. We maakte de kleintjes dan wakker om mee te snacken en om samen op de bank nog even een tekenfilm te kijken. Even een leuk moment samen wat bijzonder was (anders dan normaal). Naarmate ze ouder werden (denk aan begin tienerleeftijd) deden we wat minder dingen samen, toen werden we echt de grote broer en zus. Dit kwam onder andere doordat Louis en ik al het huis uit waren. Maar we hebben altijd wel zo veel als mogelijk contact gehouden, leuke dingen gedaan (zoals ze mee te nemen naar Euro Disney) en wisten ze dat ze altijd bij ons terecht konden. Gelukkig kwamen ze ook echt naar ons toe als ze ergens mee zaten, het was ontzettend fijn om er zo voor hun te kunnen zijn.
Nu we volwassen zijn heeft onze band een nieuwe dynamiek gekregen. We leren niet alleen van elkaar, maar we delen ook onze levenslessen en successen. Deze wisselwerking maakt onze band sterker dan ooit tevoren en versterkt het gevoel van saamhorigheid. We zijn elkaars grootste supporters, en onze onderlinge band vormt de ruggengraat van ons leven. Deze connectie is een bron van vreugde, steun en onvoorwaardelijke liefde.
Los van dat we er emotioneel gezien altijd voor elkaar zijn, zijn we er ook praktisch gezien veel voor elkaar. Zoals je misschien al wel eens gelezen hebt hebben wij een hele unieke woonsituatie. Mocht je dit niet gelezen hebben kan ik je dat verhaal zeker aanraden, het is echt heel tof! Door deze woonsituatie kunnen we ook veel praktische dingen voor elkaar doen. Zo hebben we een roulatiesysteem voor het aan de weg zetten van de kliko’s, hebben we het uitlaten van onze hond Doby verdeeld en springen we voor elkaar bij als er iemand niet kan, vragen we regelmatig aan de anderen of ze nog boodschappen nodig hebben (als je ze toevallig tegenkomt als je net richting de supermarkt gaat), nemen we pakketjes voor elkaar in ontvangst en verdelen we onderhoudsklussen aan en rondom het huis. En financieel helpen we elkaar ook waar nodig en verdelen we bepaalde lasten.
Ook op werkgebied helpen we elkaar veel, wij zijn namelijk inmiddels geen van allen meer in loondienst, maar hebben allemaal een eigen bedrijf (of zijn bezig dit op te richten). We maken hierbij echt gebruik van elkaars ervaring en sterke punten/eigenschappen/kwaliteiten. De één kan namelijk bijvoorbeeld heel goed zijn in administratieve kanten, terwijl de ander weer heel goed is in het voeren van gesprekken, of in het bedenken van constructies om problemen op te lossen. Het is echt ontzettend tof om elkaar zo op alle vlakken in ons leven te kunnen helpen, ondersteunen en te zien bloeien!
Dit verhaal benadrukt dat leeftijdsverschillen geen belemmering hoeven te zijn voor een sterke connectie en een gedeelde liefde. Onze reis gaat door, en we kijken uit naar de nieuwe avonturen die de toekomst voor ons in petto heeft.
